Czaroit — niszowy, piękny kamień
Czaroit to minerał znany od niecałych pięćdziesięciu lat. Według badaczy występuje tylko w jednym miejscu na ziemi, a wyglądem przypomina mieszankę lapisu lazuli i ametystu. Kamień ten jest bardzo urokliwy i ciekawy, a ze względu na ograniczone występowanie także dość ekskluzywny. To też jeden z niewielu kamieni ozdobnych, które nie mają historii sięgającej antyku, z uwagi na późne odkrycie.
Jak odkryto czaroit
W 1948 roku rosyjski geolog odkrył ładną fioletową skałę, która uznał za łupek innego minerału i nie poświęcił mu zbyt wiele uwagi. Dopiero w 1974 roku J.G. Rogow ponownie znalazł fioletowoszary kamień i urzeczony jego jedwabistym połyskiem postanowił podarować go żonie. Żona Rogowa także była geologiem i postanowiła zbadać podarek, przy czym wykazała, że to nieznana dotąd skała o skomplikowanej budowie chemicznej.
W 1977 roku odkrycie zostało potwierdzone przez specjalną komisję do spraw Badań Minerałów w Moskwie i Międzynarodowe Stowarzyszenie Mineralogiczne. Kamień zyskał nazwę czaroit, która pochodzi od rzeki Czara. To właśnie w jej okolicach możemy znaleźć te niezwykłe kamienie.
Właściwości fizyczne czaroitu
Czaroit swój niezwykły wygląd zawdzięcza dość zawiłej budowie chemicznej. Jest to przykład złożonej mieszanki minerałów, co nadaje włóknistej albo plamistej struktury. Intensywna barwa czaroitu i specyficzne utkanie sprawiają, że kamień niekiedy wygląda jak płyn przelewający się w butelce. Skłania to niekiedy obserwatora to kwestionowania autentyczności kamienia.
Połysk czaroitu jest szklisty lub jedwabisty, a dominującym kolorem jest zdecydowanie głęboki fiolet przechodzący niekiedy w lawendowy, a nawet szary. Mieszana przezroczystość kamieni sprawia, że świetnie nadają się do tworzenia koralików i kaboszonów. Każdy z czaroitowych półfabrykatów jest absolutnie wyjątkowy, co także wpływa na wartość kamieni.
Twardość czaroitu określana jest na 6, a niekiedy nawet na 5 w skali Mohsa. Oznacza to, że kamień ten nie należy do bardzo wytrzymałych kamieni. Dlatego też praca z nim niekiedy bywa kłopotliwa, czy też frustrująca. Jednakże bez obaw, gotowe koraliki i kaboszony nie powinny sprawić Ci trudności w tworzeniu biżuterii.
Czaroit w wierzeniach
Struktura czaroitów jest niemal hipnotyzująca, głęboki fiolet z lawendowymi pasmami szybko rozbudził wyobraźnię mistyków. Niektórzy z nich wierzą w potężne właściwości lecznicze czaroitów. Co więcej, według nich kamienie te ułatwiają przekształcanie negatywnych emocji w pozytywne działanie, inspirują do działania z życzliwością i współczuciem.
Chociaż w dawnych czasach nie spotykano amuletów z czaroitami, dziś obecne są takie praktyki. Niektórzy sądzą, że takie kamienie chronią przed wyczerpaniem zasobów energetycznych i emocjonalnych. Osoby parające się mistycyzmem z pewnością zakochają się w czaroitach. Mają one otwierać na świat, a przy tym chronić przed wszystkim, co złe. Mnie czaroit wpadł w oko ze względu na absolutnie wyjątkowy i intrygujący wygląd.
Biżuteria z czaroitem — projektowanie i pielęgnacja
Nienajwyższa twardość oznacza, że należy go używać rozsądnie w swoich projektach. Słabo nadaje się na pierścionki i bransoletki, gdyż to właśnie te dodatki są najbardziej narażone na uszkodzenia wynikające z codziennych aktywności. Dlatego też polecam używanie czaroitu w kolczykach, wisiorkach, naszyjnikach i broszkach. Świetnie łączy się z większością półfabrykatów. W wersji kobiecej sprawdzi się w zestawie z perłami, złotem, kremowymi sznurkami i koralikami. Nieco bardziej męsko będzie wyglądać z dodatkiem czarnego onyksu lub koralików z lawy wulkanicznej.
Wytrzymałość czaroitu jest porównywalna z turkusem, którego nie poddano obróbce. Oznacza to, że skała ta jest podatna na zadrapania i inne uszkodzenia, jednakże ze względu na swoją budowę, czaroit jest bardziej odporny na uderzenia niż turkus. Usunięcie zarysowań z powierzchni kamienia będzie wymagało polerowania, a w skrajnych przypadkach ponownego szlifowania.
Czaroity są wrażliwe na ciepło i wysokie ciśnienie, dlatego nie warto czyścić ich parą lub ultradźwiękami. Letnia woda, miękka szmatka lub szczoteczka powinny wyczyścić większość zabrudzeń. Jeżeli nie dasz rady wyczyścić czaroitu w ten sposób spróbuj użyć delikatnego detergentu, na przykład wody micelarnej. Po oczyszczeniu kamienia pamiętaj o jego dokładnym wysuszeniu i przechowywaniu w odrębnym pojemniczku lub szmatce. Unikaj noszenia biżuterii z czaroitem podczas czynności, w których możesz się spocić, gdyż kwasowe pH z pewnością zaszkodzi kamieniom.
Zadowolona z lektury? Przekonaj się, co jeszcze dla Ciebie napisałam!
Dodaj komentarz