Wire wrapping – co to jest i jak zacząć
Wire wrapping to jedna z najstarszych technik tworzenia biżuterii. Przedmioty wykonane tą techniką są z drutu i strukturalnych elementów metalowych, często w połączeniu z koralikami, kaboszonami z kamieni i innych surowców. Elementy metalowe łączone są bez użycia ciepła, za pomocą prostych narzędzi. Najczęściej drut jest wyginany w odpowiedni kształt, a następnie dookoła niego zawijany jest ten sam lub inny drut. Technika ta tworzy trwałą, mocną i piękną biżuterię.
Czym jest wire wrapping?
Wire wrapping to angielska nazwa, która oznacza dosłownie „owijanie drutu”. Prosto i przejrzyście opisuje esencję tej techniki. Kluczową cechą charakterystyczną jest używanie owijanego drutu wokół innych elementów strukturalnych, które niekoniecznie są druciane. Drugim nieodłącznym elementem wire wrappingu jest wykorzystanie mechanicznych połączeń między komponentami. Oznacza to, że nie stosuje się lutów, czy innego rodzaju obróbki cieplnej. Mechaniczne łączenie elementów polega na spajaniu pojedynczych pętli poprzez ich zblokowanie.
Rodzajów pętli jest wiele. Różnią się one wyglądem, sposobem i trudnością wykonania, a także trwałością. Druciane pętle to niezbędne w tej technice fragmenty spajające całość projektu. Oprócz różnych kształtów wyróżniamy pętle otwarte i zamknięte. Te pierwsze łatwo ponownie rozgiąć, celem połączenia z innym elementem. W praktyce oznacza to łatwiejsze tworzenie projektu, ale jego mniejszą trwałość. Pętle zamknięte są mocniejsze i często prezentują się lepiej. Koniec drutu owinięty jest kilkukrotnie wokół podstawy pętli. Zapewnia jej to trwałość i uniemożliwia ponowne otwarcie. Utrudnia to pracę rzemieślniczą, ponieważ wszelkie połączenia należy wykonać przed zamknięciem pętli.
Najprostsza biżuteria wykonywana tą techniką to koralik nawleczony na szpilkę jubilerską, której koniec zakręcamy tak, aby koralik stał się zawieszką. Można więc założyć, że większość rękodzielników na jakimś etapie swojej edukacji chwilkę zajęła się wire wrappingiem, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.
Historia wire wrappingu
Pierwsza biżuteria z koralików owiniętych drutem ma tysiące lat. Przykładowo w brytyjskim muzeum znajdują się okazy biżuterii z sumeryjskiego cmentarza. Biżuteria ta składa się z różnych komponentów, w tym spirali z drutu. Szacuje się, że ma ponad cztery tysiące lat! Inne przedmioty ozdobione techniką wire wrappingu pochodzą ze starożytnego Rzymu. Biżuteria ta była niezwykle popularna, szczególnie z uwagi na brak technik lutowniczych w ówczesnym świecie.
Nawet gdy ludzkość znała już lutowanie, wciąż chętnie korzystano z owijania drutu. Prawdopodobnie głównie ze względu na to, że była to technika tania, szybka i stosunkowo łatwa w opanowaniu. Jednakże nie wykorzystuje się jej w masowej produkcji biżuterii, ponieważ znacznie łatwiej i efektywniej jest ją odlewać. Oznacza to, że wire wrapping jest techniką zarezerwowaną dla rąk rzemieślników.
Wire wrapping- podstawowe surowce i narzędzia
Zanim zaczniesz przygodę z jakąkolwiek techniką, poznaj podstawowe narzędzia i materiały, które będą Ci niezbędne do opanowania nowej sztuki. Osobiście polecam sprawdzić to w kilku źródłach. Każdy rzemieślnik ma swoje ulubione techniki i narzędzia, jednakże nie zawsze oznacza to, że są one niezbędne osobom początkującym. Sama z reguły czytam niezbędnik początkujących z kilku źródeł i wybieram te elementy, które wszędzie się powtarzają. Unikam w ten sposób zbędnego wydawania pieniędzy i zagracania swojej przestrzeni.
Niezbędne informacje o drucie
Drut to niezwykle uniwersalny półfabrykat. Biżuterię stworzysz z samego drutu, ale i poprzez łączenie go z koralikami, czy kaboszonami. Zginając drut, masz możliwość stworzenia bransoletek, kolczyków, broszek, pierścionków i naszyjników. Dobrze jednak zacząć od prawidłowego doboru materiałów.
Rozmiar drutu
Zawsze kupując jakiekolwiek półfabrykaty, zwróć uwagę na ich rozmiar. Elementy do wyrobu biżuterii są często niewielkie i trudno jest wnioskować o ich rozmiarze. Jeżeli nie umiesz sobie wyobrazić, jak duży będzie dany koralik, czy jak gruby drut postaraj się to narysować na kartce papieru. Taka wizualizacja z pewnością ułatwi Ci dokonanie wyboru.
Średnica wybieranego drutu zależy od kilku czynników. Będziesz potrzebować drutu bazowego, który stworzy całą architekturę projektu. Powinien być nieco grubszy i bardziej wytrzymały. W kolczykach drut bazowy może mieć od 0,7 mm do 0,9 mm. W masywniejszych projektach takich jak wisiory, czy bransolety, drut bazowy powinien być grubszy niż 0,9 mm. Jeżeli cały projekt ma być spory, warto sięgnąć po druty o grubości 1,2 mm. Pamiętaj jak istotne w projektach biżuteryjnych jest zachowanie proporcji.
Drugim rodzajem drutu jest ten, którego użyjesz do tworzenia ozdobników i zawijasów w swojej biżuterii. Jego rozmiar również powinien być dopasowany do ogólnego designu twojego projektu. Druty 0,8 czy 0,9 mm prezentują się zwykle lepiej niż ich cieńsze odpowiedniki. Jednakowoż taka grubość nie zawsze pozwoli na zrealizowanie delikatnych i niewielkich zawijasów. Do ozdabiania warto sięgać po druty z przedziału 0,6- 0,9 mm.
Bazę i ozdobniki naszej biżuterii należy jeszcze połączyć. W tej roli świetnie sprawdzają się najcieńsze druciki, już od 0,2 mm średnicy. Oplatanie biżuterii jest kluczowym elementem dekoracyjnym w wire wrappingu, dlatego ten rodzaj drutu powinien być doskonale dopasowany do twojej wizji. Początkującym z pewnością będzie wygodniej użyć grubszego drutu, jednakże ostateczny wybór jego średnicy powinien być kompromisem pomiędzy gustem, a umiejętnościami artysty.
Kształty drutu
Najczęściej spotykanym i wykorzystywanym rodzajem drutu jest oczywiście ten okrągły. Warto jednak wiedzieć, że występują też druty półokrągłe, które świetnie sprawdza się w łączeniu poszczególnych drucianych elementów. Co więcej, na rynku półfabrykatów znajdziesz też druty o przekroju kwadratowym. Wykorzystuje się je najczęściej do owinięcia kaboszonów lub wykonania bransoletek typu bangle.
Moc drutu
Wyróżniamy druty miękkie i twarde. Im drut twardszy, tym lepiej sprawdza się jako element strukturalny. Doskonale wspiera całą konstrukcję i świetnie zabezpiecza duże kamienie. Do pracy z twardym drutem będą Ci potrzebne narzędzia, gdyż nie zdołasz go zgiąć w palcach. Pamiętaj też, że twardość, często idzie w parze z kruchością. Twarde druty oferują doskonałą podporę i zabezpieczenie projektu, jednakże za cenę utrudnionej pracy rzemieślnika.
Miękkie druty świetnie sprawdzają się w owijaniu i wykańczaniu projektu. Są bardzo elastyczne i łatwo nimi manipulować, nawet bez pomocy narzędzi. Sprawdzą się też w lekkich i delikatnych projektach. Oferują łatwą i przyjemną pracę, jednakże efekt jest najczęściej mniej trwały niż prace wykonane twardszymi drutami.
Według mnie idealnym rozwiązaniem jest wykorzystywanie drutów o różnej twardości do stworzenia jednego projektu. Twarde półfabrykaty powinny stanowić podporę i strukturę pracy, a miękkie druty służyć do jej zdobienia i wykończenia. Oczywiście zawsze możesz sięgnąć po druty pośrednie, które oferują część zalet drutów twardych i miękkich, ale i część ich wad.
Materiały, z których wykonuje się drut
Najczęściej wykorzystuje się druty niepowlekane. Wykonane mogą być ze srebra, miedzi czy mosiądzu. Najczęściej korzysta się z drutów srebrnych. Te o próbie 925 są twardsze i stosowane do wykonania bazy biżuterii. Najczęściej sięga się po średnicę 0,8-1mm. Druty próby 999 to doskonałe materiały to wykonywania oplotów. Łatwo nimi dekorować bazę, dodatkowo nadtapiając drut próby 999 na końcu uzyskamy kształtne kuleczki.
Drugim często wykorzystywanym materiałem jest miedź. Nadaje ona projektom ciekawego charakteru i doskonale komponuje się z większością kamieni ozdobnych. Podobnym materiałem jest mosiądz, który nada złotego koloru twoim projektom, jednakże praca z nim jest mniej komfortowa. Druty mosiężne wykonane są ze stopu miedzi z cynkiem, co sprawia, że druty te są twarde i dość trudne w obróbce.
Popularność w ostatnich latach zyskuje drut ze stali chirurgicznej. Do jego niewątpliwych zalet należy możliwość wykorzystania w biżuterii dla alergików i brak zmiany barwy w trakcie noszenia. Co więcej, jest to materiał o wyjątkowo przystępnej cenie w stosunku do jakości. Dodatkowo biżuteria ze stali chirurgicznej nie wymaga rejestracji w Urzędzie probierczym, w przeciwieństwie do biżuterii wykonywanej z drutów srebrnych. Jednakże praca z drutem ze stali chirurgicznej może być nie lada wyzwaniem, szczególnie dla początkujących rzemieślników.
Niezbędne narzędzia
Podstawowymi narzędziami w technice wire wrapping będą wszelkiego rodzaju szczypce. Niewątpliwie przydadzą się szczypce z okrągłymi końcówkami, które umożliwią tworzenie zawijasów z drutu. Co więcej, potrzebne będą Ci szczypce płaskie i łańcuchowe, tzw. bociany. Umożliwią one wygodną pracę i solidne utrzymanie drutu. Nie zapomnij też o obcęgach. Możesz kupić osobno obcążki do obcinania drutu albo wybrać narzędzia wielofunkcyjne zawierające gilotynkę. Przydatne może się okazać imadło z podwójnym końcem, dzięki niemu stworzysz skręcony drut. Jednakże w mojej opinii nie jest to narzędzie niezbędne początkującym.
Podstawowe techniki
Najważniejszą techniką do opanowania jest owijanie. Kiedy opanujesz precyzyjne owijanie drutów, spróbuj tworzyć zawijasy z drutów o różnej średnicy. Na początek wybierz jeden z grubszych drutów i spróbuj owinąć go cienkim drutem. Jeżeli będziesz zadowolona z efektów na prostym kawałku, spróbuj wygiąć drut bazowy w trudniejszy kształt. W ten sposób powinnaś szybko opanować technikę owijania drutu w różnych formacjach.
Aby nauczyć się owijać kaboszony z kamienia i innych materiałów warto sięgnąć po filmiki instruktażowe. Trudno jest dokładnie opisać technikę tworzenia i zawijania ramki dla kamienia w sposób klarowny i przejrzysty. Ponadto technika może różnić się w zależności od kształtu kaboszonu. Pamiętaj, aby szukać instruktażu dla jak najbardziej zbliżonych materiałów do tych, które posiadasz. Uważam jednak, że opanowując podstawowe techniki wire wrappingu, z pewnością zdołasz sama zaprojektować biżuterię z kaboszonami, czy koralikami.
Poznawaj świat biżuterii z manzuko.com
Zostaw komentarz