Encyklopedia surowców biżuteryjnych
Niedawno stworzyłam encyklopedię półfabrykatów do biżuterii, jako narzędzie ułatwiające poruszanie się w świecie rękodzieła. Dziś poznasz drugą część manzukowej encyklopedii, w której opisana jest większość surowców, z których wykonuje się biżuterię, koraliki i podobne dodatki. Sporej części tych materiałów poświęcone
są indywidualne wpisy, które znajdziesz na tym blogu.
Dla ułatwionego wyszukiwania poszczególnych materiałów ułożyłam je w kolejności alfabetycznej. Jeżeli nie znalazłaś tu pozycji, której szukałaś, koniecznie daj nam znać w komentarzu a uzupełnimy braki w naszej encyklopedii!
Koraliki z akrylu
Akryl to tworzywo sztuczne znane także jako pleksa czy szkło akrylowe. Jest to polimer w swoich właściwościach nieco zbliżony do szkła. Akryl jest jednak materiałem lżejszym i odporniejszym na uderzenia w porównaniu do szkła. Co ciekawe, akryl służy jako zamiennik szkła w przemyśle, ale też jako surowiec do wytwarzania farb, ekranówLCD i specjalnych gwoździ.
W półfabrykatach do biżuterii najczęściej spotkamy koraliki akrylowe w wielu kolorach, które niekiedy wyglądają niemal cukierkowo. Są lekkie, odporne na działanie wody i umiarkowanie odporne na zarysowania. Właściwości te i przystępna cena sprawiają, że półfabrykaty z akrylu świetnie sprawdzają się w akcesoriach dla młodych miłośniczek biżuterii. Warto pamiętać o koralikach z akrylu platerowanego srebrem. Są to eleganckie koraliki, które zachowują niewielką wagę mimo sporych rozmiarów. Świetnie sprawdzają się w tworzeniu wygodnej biżuterii w większych rozmiarach.
Bawełna
Bawełna raczej nie jest pierwszym materiałem, jaki wpada Ci do głowy, gdy myślisz o ręcznie robionych akcesoriach. Jednakże z jej wykorzystaniem powstają różnorodne i piękne ozdoby. Bawełna to naturalne włókno roślinne, z którego tworzy się najpopularniejsze na świecie tekstylia. W świecie biżuterii korzystamy z różnorodnych bawełnianych sznurków, tworzymy z jej udziałem rzemienie szyte i produkujemy z niej chwosty.
Sznurki bawełniane możemy podzielić na te naturalne, które świetnie sprawdzają się do wyplatania makram i tworzenia akcesoriów w neutralnych barwach. Te niebarwione półfabrykaty mają jasny kolor, są miękkie i giętkie. Jeżeli
się zabrudzą, wystarczy wrzucić je do pralki jak bawełnianą odzież. Warto jednak pamiętać, aby sznurki najpierw włożyć
do poszewki od poduszki czy woreczka, co ochroni je przed zaplątaniem czy nadmiernym rozciągnięciem w trakcie prania.
Drugim rodzajem bawełnianych sznurków są kolorowe sznurki woskowane. Ochronna warstwa wosku sprawia, że sznurki nie chłoną wody (lub chłoną jej znacznie mniej), są gładsze i nieco mniej miękkie w dotyku. W porównaniu ze sznurkami naturalnymi są bardziej odporne na tarcie i mniej się mechacą, jednakże sznurki woskowane są też mniej giętkie.
Bursztyn
Bursztyn to znany wszystkim Polakom naturalny surowiec. Jest to oczywiście zastygnięta żywica w pięknych piwnych
i złotych, a czasami też zielonkawych i czerwonych odcieniach. Niekiedy jej wnętrze wzbogacają pęcherzyki powietrza
lub niewielkie żyjątka i fragmenty roślin zatrzymanych w czasie w tych klejnotach. Bursztyn jest dość miękkim materiałem o tłustym połysku i zmiennej przejrzystości. W biżuterii wykorzystywany jest w swojej surowej, matowej
i lekko chropowatej postaci lub jako oszlifowane, lśniące półfabrykaty.
Bursztyn jest oczywiście odporny na działanie każdego rodzaju wody, niestraszne mu też światło słoneczne. Warto jednak pamiętać, że domowe kosmetyki i chemikalia mogą zmatowić jego powierzchnię. Upuszczona biżuteria bursztynowa nie powinna pęknąć, jednakże bursztyn może być dość podatny na ukruszenia i zarysowania. Jeżeli jesteś bardzo aktywną osobą, która nie lubi przejmować się akcesoriami, bursztyn lepiej noś w formie wisiorka lub kolczyków.
Koraliki z ceramiki i porcelany, kaboszony
Ceramika, czy też porcelana to materiały cieszące się popularnością od tysięcy lat. Dzięki odporności na działanie czynników zewnętrznych zarówno termicznych, jak i chemicznych cenione są nie tylko w zdobnictwie, ale też przemyśle kuchennym, medycznym, a nawet kosmicznym! Koraliki wykonane z ceramiki i porcelany cieszą się popularnością od lat. Nic dziwnego – wykonane z nich akcesoria są ponadczasowo piękne!
Dobrej jakości półfabrykaty ceramiczne są zaskakująco trwałe. Wielokrotne upuszczenie koralików, a nawet gotowej biżuterii ceramicznej upewniły nas, że nie szkodzą im upadki nawet z wysokości kilku metrów. Dodatkowo biżuterii ceramicznej nie niszczy wilgoć i wysokie temperatury. Warto jednak pamiętać, że ich stała ekspozycja na światło słoneczne może osłabić intensywność barwy szkliwa, które pokrywa koraliki.
Koraliki drewniane i nie tylko
Drewno w biżuterii bywa szalenie niedocenione, jednakże jeśli ktoś z nim pracował, prawdopodobnie je uwielbia. Początkujących rękodzielników może zadziwić bogactwo gatunków drewna nie tylko polskiego, ale też egzotycznego. Surowiec ten sprawdza się nie tylko do tworzenia lekkiej biżuterii kobiecej i męskiej. Drewno służy też w produkcji breloków (także tych do dziecięcych smoczków), a nawet do gryzaków.
Koraliki drewniane, jak już wspomniałam są bardzo lekkie, nawet gdy ich średnica jest spora. Co więcej, większość gatunków drewna nie kłóci się z ekspozycją na wilgoć, czy wodę. Warto zapamiętać, że drewno (szczególnie ciemne) będzie płowieć w kontakcie ze słońcem! Co więcej, popularne kosmetyki, takie jak lakiery do włosów czy chemia czyszcząca mogą zniszczyć powierzchnię drewnianej biżuterii, co warto wziąć pod uwagę.
Zaletą drewna jest możliwość rzeźbienia w nim, a także wypalania w nim wzorów. Co więcej, surowe drewno możesz pomalować wedle swego uznania niejednym rodzajem farby, co także zwiększa kreatywne możliwości wykorzystania tych surowców. Popularną metodą jest tworzenie akcesoriów łączących w sobie drewno i żywicę, co może dać naprawdę zachwycające efekty.
Emalia
Jest to cienka warstwa szkliwa, która pokrywa wybrany przez nas materiał (najczęściej metal). Emalia nakładana jest jako proszek, a następnie wypalana w bardzo wysokich temperaturach. Pozwala to na wzbogacenie projektów metalurgicznych odrobiną koloru, a także dodatkową teksturą, co uatrakcyjnia biżuterię.
Emalię możesz traktować jak cienką warstwę szkła. Oznacza to, że nie niszczy się w kontakcie z wodą, kosmetykami
i chemikaliami codziennego użytku. Upadek nie powinien zaszkodzić emaliowanym akcesoriom, jednakże mogą
się one ukruszyć lub porysować pod wpływem uderzeń.
Filc
Filc to materiał tworzony poprzez upychanie (spilśnianie) włókien. Tradycyjnie filc powstawał z wełny, jednakże dziś wyrabia się go z włókien roślinnych, sierści niemal wszystkich ssaków, a nawet z surowców sztucznych. Biżuteria z filcu powstaje z gotowych kulek lub poprzez własnoręczne spilśnianie włókien w pożądanym kształcie. Jeżeli nigdy
nie widziałaś przykładów pięknej biżuterii z filcu, gorąco zachęcam Cię do obejrzenia tablicy, którą przygotowałyśmy
na naszym Pinterest’cie, sama byłam w szoku jak obłędne akcesoria powstają z tego niepozornego materiału.
Kamienie naturalne – różnorodne koraliki
Kamienie naturalne to obok kości i muszli najstarszy surowiec służący do tworzenia pięknych ozdób. Nasz zachwyt tymi naturalnymi skarbami nie zmalał przez tysiące lat i dziś wciąż z radością nosimy kamienie w różnych wariacjach.
Co ciekawe, w ostatnich latach obserwujemy znaczący wzrost popularności niszowych, dotychczas nieznanych kamieni ozdobnych.
Na naszym blogu znajdziesz ogrom postów poświęconych kamieniom szlachetnym, ozdobnym, a nawet syntetycznym! Jeżeli nie chcesz czytać ich teraz, pamiętaj, że kamienie wykorzystywane w zdobnictwie podlegają szczególnym zasadom pielęgnacji. Większość z nich źle znosi kontakt z ekstremalnymi temperaturami, mocnymi środkami chemicznymi, czy kosmetykami. Dlatego, warto się zapoznać, jeżeli planujesz nosić lub tworzyć biżuterię z kamieni.
Koral
Koral to kolejny naturalny materiał, po który sięgają rękodzielnicy. Co ciekawe, oficjalnie materiał otrzymywany
z koralowców nazywany jest koralowiną, jednakże zwyczajowo używamy nazwy koral lub koralowiec. Surowiec ten cechuje się twardością nieco większą niż bursztyn, jednakże jest bardziej kruchy. Najcenniejsze półfabrykaty powstają oczywiście z czerwonych szkieletów korali szlachetnych. Warto jednak wiedzieć, że naturalnie znajdziemy
je też w odcieniach różu, pomarańczu i bieli.
Struktura koralowców bardzo często zawiera smugi, naturalne niedoskonałości, które uatrakcyjniają naturalny wygląd półfabrykatów. Z koralowiny najczęściej tworzone są koraliki różnych kształtów, a także kaboszony. Są one odporne
na działanie wody, blakną pod wpływem promieni słonecznych, a codzienne kosmetyki mogą niszczyć ich strukturę. Dlatego też koralowa biżuteria raczej sprawdza się na specjalne wyjścia, a nie jako codzienne akcesoria.
Koraliki z lawy wulkanicznej
Lawa wulkaniczna to surowiec, którego nazwy nie trzeba nikomu wyjaśniać. Najczęściej w zdobnictwie wykorzystywana
jest polerowana na gładko lawa wulkaniczna, jednakże można też znaleźć szorstkie, przypominające pumeks koraliki. Półfabrykaty z lawy wulkanicznej mają bardzo ciekawy wygląd i są chętnie wykorzystywane w biżuterii męskiej.
Jak się zapewne domyślasz, lawa wulkaniczna jest bardzo lekkim i wytrzymałym na wysokie temperatury surowcem.
Co więcej, niestraszna jej woda czy ekspozycja słoneczna. Warto jednak pamiętać, że materiał ten bywa dość kruchy,
a ze względu na unikatową strukturę każdego koralika jego wytrzymałość może być nieco nieprzewidywalna.
Miedź
Miedź to miękki, kowalny metal, który możemy łatwo odkształcać, co sprawia, że tworzenie z niego biżuterii jest dość proste. Jako jeden z niewielu metali ma lśniący, rudy kolor, co czyni go dość wyjątkowym. Miedź jest odporna na działanie wody, jednakże w kontakcie z powietrzem ulega pasywacji, co oznacza, że jej powierzchnia pokrywa się seledynową warstwą ochronną tlenku miedzi.
Miedź wykorzystywana jest jako dodatek do innych metali lub jako składowa stopów brązu i mosiądzu. W swojej surowej postaci jest zwyczajnie zbyt miękka, aby tworzyć z niej trwałe akcesoria. Stopy miedzi są często pozłacane
lub posrebrzane, dzięki czemu tworzona jest dość tania biżuteria. Atutem miedzi jest nie tylko jej przystępna cena,
ale też właściwości hipoalergiczne. Warto też pamiętać, że to doskonały przewodnik ciepła i prądu.
Koraliki z modeliny
Modelina lub masa termoutwardzalna może z pozoru wydawać się surowcem przedszkolnym, jednakże akcesoria, które można z niej tworzyć, są oszałamiające. Modelinę najczęściej wypala się w piekarniku. Jej wypaloną powierzchnię można zalakierować, co zabezpiecza ją przed zabrudzeniami, a dodatkowo uodparnia ją na wodę. Rozgrzana w dłoniach modelina jest dość łatwa w kształtowaniu, dlatego też przyjemnie się z nią pracuje. Po wypaleniu jest twarda, ciężko
ją ukruszyć czy zarysować. Jej dodatkowym atutem jest stosunkowa lekkość, dzięki czemu można z niej tworzyć sporą
i wygodną biżuterię.
Koraliki z muszli
Muszle, podobnie jak masa perłowa są materiałami organicznymi, które kochamy w naszej biżuterii od lat. Wykorzystujemy je pod postacią masy perłowej, koralików, chipsów i jako zawieszki. Muszle są oczywiście wodoodporne. Warto jednak pamiętać, że muszle są dość kruche i podatne na zarysowania. Dlatego też biżuteria z nich wykonana powinna być przechowywana oddzielnie. Ze względu na dość delikatną strukturę najlepiej sprawdzą się w kolczykach
i naszyjnikach.
Nylon
Nylon to włókno, z którego tworzone są popularne nici Miyuki do nawlekania drobnych koralików, jak i sznurki do makramy i shamballi. Co więcej, nylon służy także do wyrobu sznurków plecionych i paracord, które wykorzystywane
są do tworzenia różnego rodzaju dodatków, w tym bransoletek survivalowych. Ten syntetyczny materiał jest bardzo odporny na rozciąganie i ma doskonałą podatność na barwienie. Co więcej, nylonowe nici i sznurki nie mechacą
się podczas pod wpływem tarcia koralików, dzięki czemu powstała z nich biżuteria na długo zachowuje swój piękny wygląd.
Biżuterię nylonową możesz spokojnie zamoczyć, jednakże w wielorazowym, długotrwałym kontaktem ze światłem słonecznym może ona nieco wypłowieć. Warto pamiętać, ze w kontakcie z ogniem nylon się topi. Powszechną praktyką jest przypalanie końcówek nylonowych sznurków, co zabezpiecza je przez rozczapierzaniem. Uważaj jednak,
aby się nie poparzyć!
Perły
Perły to jedne z najmodniejszych surowców rękodzielniczych ostatniej dekady. Wiemy już, że perły nadają się nie tylko
do tworzenia ponadczasowo pięknej i eleganckiej biżuterii. Półfabrykaty te sprawdzają się w projektach stylu gotyckiego, uroczych i cukierkowych propozycjach Y2K, a nawet w akcesoriach punkowych.
Chociaż niekiedy perły zaliczane są do kamieni szlachetnych, są właściwie surowcem organicznym tworzonym przez małże. Konsekwencją tego jest mniejsza trwałość pereł w porównaniu do kamieni ozdobnych, przeciętnie jedna perła prezentuje się pięknie przez około 150-200 lat.
Dobrze pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji pereł, która obejmuje ich ostrożne przechowywanie i regularne czyszczenie szmatką jubilerską po noszeniu. Warto unikać kontaktu pereł z kosmetykami, perfumami i chemią codziennego użytku. Nawet długi kontakt z naszym potem i kwaśnym pH skóry może osłabić blask perły. Z drugiej strony olejki naszej skóry działają na koraliki z pereł jak naturalny balsam. Dlatego też perłowe akcesoria bezwzględnie należy nosić, zamiast podziwiać je z zamkniętej szkatułki!
Rzemień
Rzemienie to jedne z podstawowych surowców wykorzystywanych przez rękodzielników od tysięcy lat. Obecnie
ich definicja została nieco naciągnięta i mianem tym określamy „sznurki” wykonane nie tylko ze skór zwierzęcych,
ale też te zamszowe, a nawet szyte z tkanin czy wysadzane kryształkami.
Skórzany
Rzemienie skórzane to klasyczna odsłona tych półfabrykatów. Ich przekrój może być płaski, kwadratowy lub okrągły. Skóra zachowuje się w rzemieniach tak samo, jak w torebkach, butach i portfelach. Jest wytrzymała na zmiany temperatur, jakie toleruje nasze ciało, niestraszna jej woda. Warto jednak pamiętać, że skórzane rzemienie mogą płowieć, gdy wystawimy je na słońce na zbyt długo.
Warto też pamiętać, że rzemienie barwione mogą niekiedy brudzić skórę, lub tracić pigment w kontakcie z wodą. Dlatego też ważne jest wybieranie rzemieni dobrej jakości i kupowanie ich w sprawdzonych źródłach.
Syntetyczny
Rzemień syntetyczny to doskonała alternatywa dla osób, które z różnych przyczyn nie chcą kupować naturalnej skóry. Najpopularniejszą odmianą syntetycznych rzemieni są te wykonane ze skóry ekologicznej. Może ona przypominać naturalną skórę węży i krokodyli, klasyczną skórę, jak i zamsz. Wszystkie rzemienie syntetyczne są miłe w dotyku,
a ich kolor jest bardzo trwały.
Szyty
Szyte rzemienie powstają z najróżniejszych materiałów. Obszycie zazwyczaj wykonane jest z bawełny lub syntetycznej skóry. Rzemienie szyte nierzadko mają bardzo ciekawe wzory od romantycznych kwiatów po futurystyczne, lśniące imitacje cybernetycznych zwierząt. Ich trwałość jest bardzo zadowalająca, jednakże jaśniejsze rzemienie bawełniane mogą łatwo ulegać zabrudzeniu.
Zamszowy
Zamsz to produkt otrzymywany ze skór zwierzęcych, który jest bardzo miękki w dotyku. W porównaniu do rzemieni skórzanych zamszowe są milsze w dotyku, bardziej elastyczne i mniej wytrzymałe. Co więcej, w przeciwieństwie do skóry, zamsz jest materiałem chłonnym.
Satyna
Przyznam szczerze, że satyna to tkanina, która przede wszystkim kojarzy mi się z miłą pościelą. Najczęściej jest to rodzaj bawełnianej tkaniny, a konkretniej atłasu. Ten lekko połyskujący materiał sprawdza się także w tworzeniu pięknej biżuterii. Satyną obszywane są rzemienie szyte, wykorzystywana jest też do produkcji sznurków i chwostów.
Satyna jest tkaniną lekką, uważaną za luksusową i elegancką. Wykonane z niej sznurki są na ogół niezwykle miękkie
i przyjemne w noszeniu, dzięki czemu doskonale sprawdzają się do tworzenia bransoletek i naszyjników. Zabrudzoną satynę możesz wyprać w rękach i pozostawić do wyschnięcia podobnie jak większość delikatnych tkanin. Nadaje
się ona do wklejania, zaciskania i zaplatania. Pamiętaj jednak, że satyna wykonana z bawełny będzie się palić
(a nie topić jak nylon), dlatego też nie przypalaj jej końcówek! Jeśli zależy Ci na zabezpieczeniu krańców sznurka,
zamocz je w odrobinie kleju F 6000.
Silikon
Silikon to materiał wykorzystywany w rękodzielnictwie na wiele sposobów. Najpopularniejsze są silikonowe baranki
czy zatyczki, dzięki którym kolczyki trzymają się w naszych uszach. Drugim popularnym półfabrykatem silikonowym
są gumki do nawlekania koralików. Gumki te są umiarkowanie elastyczne (rozciągają się mniej niż gumka kapeluszowa)
i dość wytrzymałe.
Do ich największych zalet należy niewielka średnica, dzięki czemu możemy na nie nawlekać nawet najdrobniejsze koraliki. Drugim plusem gumek silikonowych jest bogactwo oferowanych kolorów i transparentność. Te dwie cechy sprawiają, że gumka może być praktycznie niewidoczna w projekcie, albo oferować dodatkową wartość kolorystyczną. Przykładowo różowa gumka wzmocni różową barwę półprzejrzystych koralików w tym samym kolorze. Na początku gumka może być nieco trudna do zawiązania i polecamy przy tym szczególną ostrożność. Do zabezpieczenia supła możesz użyć kleju F 6000. Nie używaj w tym celu cyjanopanu lub kropelki, mają one inne właściwości i spowodują kruszenie się gumki!
Srebro
Srebro to obok złota najpopularniejszy metal wykorzystywany w rękodzielnictwie. Jest to jasny, połyskliwy materiał, jednakże kolorem srebrnym nazywamy obecnie większość metalicznych, chłodnych barw. Srebro jest nieco twardsze
od złota, jednakże także ten metal wymaga domieszek, aby nadać mu odpowiednią twardość. Najczęściej do srebra dodawana jest miedź, jednakże może być ona zastąpiona innym metalem (np. niklem).
Mówi się, że srebro z czasem czernieje. To popularne określenie na proces oksydacji, który zachodzi pod wpływem kontaktu srebra z powietrzem. Na powierzchni metalu wytwarza się cienka warstwa tlenku, który (tak samo,
jak w przypadku miedzi) ma właściwości ochronne. Dlatego też, jeżeli chcesz się cieszyć długo jasną, błyszczącą powierzchnią swoich srebrnych dodatków powinnaś je regularnie przecierać szmatką jubilerską.
Stal chirurgiczna
Stal chirurgiczna to jeden z najpopularniejszych stopów metali wykorzystywanych w rękodzielnictwie. Wykonane
z niej półfabrykaty są odporne na działanie wody, nie czernieją, nie uczulają. Dodatkowo stal chirurgiczną ciężko jest zarysować, dzięki czemu można się cieszyć jej nieskazitelnym wyglądem przez długi czas. Co więcej, pozłacana stal chirurgiczna jest znacznie trwalsza od pozłacanego srebra, a przy tym tańsza.
Minusem stali chirurgicznej bywa jej twardość. Ze stopem tym ciężko się pracuje, przez co nie można osiągnąć filigranowych, delikatnych projektów, które produkowane są ze srebra czy złota.
Szkło
Szkło to surowiec, z którego powstają bardzo różne akcesoria. Tworzy się z niego proste, kolorowe koraliki, popularne
w ostatnich latach maleńkie koraliki Miyuki i Toho. Warto też pamiętać o szkle weneckim, millefiori i tym tworzonym
w technice lampwork.
Szkło jest materiałem trwałym, które możemy poddawać wielokrotnemu recyklingowi. Nie niszczy się w kontakcie
z wilgocią, czy kosmetykami codziennego użytku. Warto jednak pamiętać, że silne chemikalia (np. wybielacz) mogą bezpowrotnie zmienić barwę szkła. Jest to także materiał dość kruchy i podatny na zarysowania twardszymi substancjami. Dlatego też biżuterię szklaną najlepiej przechowywać w oddzielnych pojemnikach lub woreczkach.
Tytan
Tytan jest kolejnym hipoalergicznym metalem, którego popularność w rękodzielniczych zastosowaniach stale rośnie.
Ten srebrzysty metal jest dość lekki, a jednocześnie bardzo wytrzymały. Nie straszny mu kontakt z wodą morską,
czy chlorowanym basenem, co więcej tytan oprze się działaniu nawet żrących kwasów. Dodatkowo tytanowa biżuteria jest odporna na bardzo wysokie temperatury.
Tytan nie rdzewieje, jednakże w kontakcie z powietrzem tworzy się na nim cienka warstwa tlenku tytanu w procesie znanym jako pasywacja. Poza odpornością na różne czynniki zewnętrzne, tytan jest też twardym metalem. Oznacza
to, że wykonane z niego akcesoria będą trwałe, jednakże mogą sprawiać nieco kłopotów podczas ich tworzenia.
Tytan często spotkasz nie tylko w jego srebrzystej wersji. Często metal ten jest anodowany. W procesie chemicznym
na powierzchni metalu tworzą się tlenki, których barwę możemy kontrolować w zależności od użytego napięcia elektrycznego. Anodowanie jest nie tylko procesem upiększającym tytanowe dodatki, ale też ma działanie ochronne. Dzięki temu metal chroniony jest przed korozją, ścieraniem i ekstremalnymi temperaturami. Warto pamiętać, że kolorowa warstwa na tytanie jest niezmienna, nie trzeba się martwić, że zetrze się niczym warstwa farby.
Wolfram
Wolfram to rzadki metal, który znamy od kilkuset lat. Dopiero niedawno rozpoczęto wykorzystywanie tego surowca
w biżuterii. Jest to metal bardzo wytrzymały, a jego barwa przypomina kolor stali. Do zalet wolframu zaliczymy brak zdolności uczulających, a także bardzo wysoką odporność na kontakt z wodą, chemikaliami i ekspozycją na ekstremalne temperatury. Biżuteria wolframowa powinna być niemalże niezniszczalna, ciężka do zarysowania czy wygięcia. Dlatego też wolfram coraz częściej służy do wyrabiania obrączek ślubnych. Jednakże, jeżeli często puchną Ci dłonie, wolframowa obrączka może okazać się kłopotliwa i bardzo trudna do zdjęcia!
Złoto
Złoto to oczywiście jeden z najpopularniejszych metali wykorzystywanych w jubilerstwie. Tworzona z niego biżuteria jest oczywiście kosztowna, ale i niemal wieczna. Złoto w czystej postaci jest dość miękkie, dlatego też złota biżuteria zawsze zawiera domieszki innych metali, które nieco wpływają na jego barwę. Białe złoto zawiera dodatki niklu, magnezu
i palladu, różowe złoto to mieszanka miedzi i złota. Istnieje też nowość w postaci czarnego, matowego złota, które powstaje dość skomplikowanym procesie.
Złoto pięknie lśni, gdy jest wypolerowane i jest bardzo wdzięcznym materiałem jubilerskim. Można z niego stworzyć mocną i masywną biżuterię, jak i delikatne, filigranowe projekty. Oczywiście złota biżuteria nie czernieje, nie rdzewieje
i jest odporna na działanie wody (w tym słonej), słońca, większości temperatur i kosmetyków, z którymi styka się nasze ciało. Z czasem złota biżuteria traci swój blask na skutek wielu mikro zarysowań, jednakże wystarczy wypolerować
ją samodzielnie lub u jubilera, aby ponownie cieszyć się jej pięknym wyglądem.
Koraliki i zawieszki z żywicy
Żywica, a konkretniej żywice epoksydowe to syntetyczne surowce, które służą jako surowiec do budowy form twardych. Oznacza to, że z płynnej postaci przechodzą do twardej, przypominającej plastik lub bursztyn. Żywice w rękodzielnictwie możesz wykorzystywać na dwa sposoby.
Dostępne są liczne gotowe półfabrykaty z żywicy w formie koralików, kaboszonów przypominających surowe kamienie naturalne, czy eleganckich zawieszek. Drugą możliwością jest korzystanie z płynnej żywicy. Tworzona tak biżuteria zazwyczaj wylewana jest do specjalnych form lub ramek, żywica jest barwiona lub transparentna. Nierzadko zatapiane
są w niej różne przedmioty. Do najpopularniejszych należą mechanizmy zegarkowe i suszone rośliny.
Zastygnięta żywica jest twarda i gładka w dotyku. Podobnie jak szkło, żywica jest odporna na działanie wody
i codziennych kosmetyków, jednakże jej pigment może wyblaknąć pod wpływem długotrwałej ekspozycji na światło słoneczne. Żywica jest lekka, ciężko ją ukruszyć, jednakże jest dość podatna na zarysowania. Na szczęście na ogół wystarczy odrobina cierpliwości i sprzętu polerskiego, aby przywrócić jej nowy wygląd.
Spodobał Ci się ten wpis? Sprawdź, co odkryjesz w kolejnych postach!
Dodaj komentarz