Magnetyt — pospolity, lecz niezwykły
Magnetyt to dość pospolity minerał, który niekiedy bywa nazywany magnetycznym hematytem. Co ciekawe, minerał ten zaliczamy do grupy spineli. Magnetyty znane są nam od wieków, występują w wielu miejscach na Ziemi, w Polsce możesz je znaleźć na Suwalszczyźnie i Dolnym Śląsku. Mają szereg zastosowań w przemyśle, ale także wykorzystywane są w tworzeniu biżuterii.
Magnetyt w historii
Magnetyt niegdyś nazywano lodestone. Swoją obecną nazwę zawdzięcza Wilhelmowi von Haidingerowi, który w 1845 przemianował lodestone na magnetyt, co było bliższe pierwotnej nazwie kamienia nadanej przez starożytnych Greków. Ponieważ minerał ten został odkryty na ziemiach Magnetów w Tesalii, okrzyknięto go magnesem. Wkrótce starożytni naukowcy odkryli, że namagnesowany magnetyt może przyciągać kawałki żelaza. Prawdopodobnie ta właściwość sprawiła, że nazywano go kamieniem Herkulesa.
W Starożytności magnetyt silnie łączono z magią, jednakże w Średniowieczu zaczęto go postrzegać jako dar od samego Boga. Ten cudowny kamień miał leczyć ból, rwę kulszową, podagrę i wiele innych schorzeń. Aby zmniejszyć cierpienia chorego, wystarczyło położyć kamień na chorym miejscu i ból wystraszywszy się wielkiej mocy magnetytu, miał po prostu ustąpić.
Prawdopodobnie najciekawszą historyczną anegdotą dotyczącą magnetytu jest jego zdolność do sprawdzenia wierności swojej partnerki. Mężczyzna umieszczał pod prześcieradłem ukochanej kryształ magnetytu. Gdy kobieta zasnęła, należało zanucić jej ulubioną piosenkę i czekać na efekty. Jeżeli kobieta smacznie spała, albo lepiej, wyciągała ręce w kierunku partnera, świadczyło to o jej niewinności. Natomiast jeżeli jakieś tajemne siły wyrzuciły ją z łóżka na podłogę, był to dowód zdrady. Warto zaznaczyć, że legenda ta, nie wspomina nic o badaniu wierności owych partnerów.
Właściwości magnetytu
Magnetyt to minerał i jedna z głównych rud żelaza na świecie. To jeden z najsilniejszych magnetyków występujących naturalnie na naszej planecie. Wyglądem przypomina czarny lub brązowoczarny kamień, o głębokim, metalicznym połysku. Jego twardość w skali Mohsa wynosi 5,5 – 6,6 co oznacza, że jest dość twardym i trwałym surowcem. Jego struktura jest kompletnie nieprzejrzysta.
W związku z dużą zawartością żelaza, magnetyt po kontakcie z wodą może ulegać rdzewieniu. Co ciekawe, nie dzieje się, to gdy jest jedną ze składowych czarnego piasku. Plaże z czarnym piaskiem znane są z HongKongu, wybrzeży Kalifornii z Nowej Zelandii. Ich kolor pochodzi on masy małych cząsteczek magnetytu.
Magnetyt w mistycyzmie
Wiele wierzeń dotyczących magicznych możliwości magnetytu przetrwało do dziś. Świadczy o tym niesłabnący popyt na „cudowne” bransoletki z magnetytów, które mają stanowić panaceum. Co więcej, noszenie magnetytów ma według mistyków ułatwiać uziemienie i łączenie się ze światem fizycznym.
Można spotkać się z przekonaniami, że noszenie magnetytów wzmacnia odwagę i siłę ducha. To ostatnie przekonanie pochodzi prawdopodobnie z czasów panowania Aleksandra Macedońskiego. Ten wybitny strateg zwykł rozdawać kawałki magnetytów swoim żołnierzom przed bitwami, aby dodać im sił i ochronić przed złem.
Zastosowania magnetytu
Magnetyt, ze względu na wysoką zawartość żelaza, jest jego głównym źródłem. W wielkich piecach jest redukowany do żeliwa i przetwarzany na stal. Co więcej, minerał ten służył do nagrywania dźwięku. Magnetyt wykorzystywano w produkcji magnetofonów do 1946 roku, wtedy magnetyt zastąpiono innym związkiem żelaza.
Minerał ten znalazł także zastosowanie w katalizatorach. Jednakże najpowszechniej wykorzystywane są prawdopodobnie nanocząstki magnetytu. Jednym z ich zastosowań jest oczyszczanie wody nie tylko z bakterii, glonów i osadu, ale także z czynników radioaktywnych i rakotwórczych. Nanocząstki magnetytu są używane jako systemy celowego dostarczania leków, co wykorzystujemy w badaniach z użyciem rezonansu magnetycznego i w leczeniu raka.
Magnetyt w naturze
Ten pospolity, choć niezwykły minerał dość powszechnie występuje w organizmach żywych. To właśnie kryształy magnetytu znajdujące się w dziobach niektórych gatunków ptaków umożliwiają im wielkie wędrówki. Dzięki magnetytom mają zdolność wyczuwania kierunku i wielkości otaczającego je pola magnetycznego, co działa jak swoisty system nawigacyjny.
Ciekawe jest także to, że my sami produkujemy magnetyt w naszych mózgach. Jego rola w naszych organizmach wciąż pozostaje zagadką. Niektórzy eksperci uważają, że jego nadmiar może odpowiadać za rozwój choroby Alzheimera. Z kolei inni naukowcy twierdzą, że ludzie także mogliby odczuwać pole magnetyczne naszej planety i wykorzystywać je do nawigowania.
Biżuteria z magnetytem
W biżuterii najczęściej sięga się po magnetyty z wtrąceniami pirytowymi. Kamienie te przypominają nam nieco strukturę starożytnych artefaktów archeologicznych. Mają interesującą budowę i wygląd. Nadają się do produkcji dodatków dla kobiet i dla mężczyzn.
Magnetyt w biżuterii nie jest bardzo popularny, mimo przyzwoitej twardości i intrygującego, metalicznego połysku oraz bardzo przystępnej ceny. Prawdopodobnie wynika to z dużej zawartości żelaza w minerale, co powoduje, że dodatki wykonane z magnetytu mogą z łatwością rdzewieć. Dlatego też, jeżeli chcesz stworzyć biżuterię z magnetytu, polecam skusić się na kolczyki lub wisiorek.
Magnetyt doskonale łączy się z półfabrykatami w kolorze antycznego brązu i stali. Co więcej, świetnie komponuje się z innymi kamieniami ozdobnymi, lawą wulkaniczną i stalową linką. Co ciekawe, barwiony magnetyt może przypominać wyglądem turkus. Jednakże barwi się go na odcienie czerwieni, limonki i niebieskiego, a jego liczne wtrącenia tworzą intrygujące wzory na powierzchni półfabrykatów.
Unikając kontaktu z wodą i środowiskiem o dużej wilgotności, zapewnisz swoim akcesoriom estetyczny wygląd na dłużej. Jeżeli zamoczysz swój kamień, postaraj się go od razu dobrze wysuszyć. Pamiętaj, że rozpuszczalniki do usuwania rdzy łatwo mogą przywrócić pierwotny wygląd magnetytowym dodatkom.
Zaciekawił Cię ten post? Nie przerywaj swojej lektury!
Zostaw komentarz