Onyks — elegancki minerał dla każdego
Onyks to minerał o niezwykle przyjemnej w dotyku, gładkiej powierzchni, o ile jest w formie szlifowanych koralików. Według wielu jest jedynie czarny, jednakże w tym poście dowiesz się, że nie jest to do końca prawda. Minerał ten znany jest od wielu lat, głównie do wykonywania ozdób. Dziś jest wszechstronnym materiałem stosowanym do tworzenia bardzo zróżnicowanej biżuterii męskiej i damskiej.
Właściwości fizyczne onyksu
Minerał ten jest odmianą chalcedonu i bliskim kuzynem agatu. W agatach wstęgi poszczególnych kolorów układają się krzywo, a w onyksach równolegle. Nazwa onyksu pochodzi z łaciny lub greki, od słów oznaczającego pazur lub też paznokieć. Prawdopodobnie pierwszym nazwany onyks miał jasne, cieliste i białe paski i przypominał paznokcie.
Najbardziej znaną i powszechną odmianą onyksu jest oczywiście czarna, w której mogą zdarzyć się paski we wszystkich kolorach. Najczęściej są one jasne, beżowe, białe, jasnoniebieskie oraz szare i równolegle położone względem siebie. Ciekawą odmianą tego kamienia jest sardonyks, czyli czerwony onyks. Znacznie mniej popularny minerał ma piękną, krwistoczerwoną barwę przeplataną jasnymi wtrąceniami.
Twardość onyksu w skali Mohsa określa się na 6,5- 7. Oznacza to, że jest to kamień dość wytrzymały, a biorąc pod uwagę jego ceny, to wygląda to bardzo korzystnie. Ma szklisty, jedwabisty połysk, a wykonane z niego produkty są niemal satynowe w dotyku.
Modyfikowanie onyksu
Co ciekawe, od czasów starożytnych onyksy poddawano obróbce, aby uatrakcyjnić ich kolor. Znany przyrodnik Pilniusz Starszy, żyjący w I wieku naszej ery opisywał techniki modyfikacji tych minerałów, a także jak je podrabiać. Agaty i chalcedony gotowano w roztworach cukrów i następnie traktowano je kwasami, aby spaliły one cukier i nadały minerałom czarny kolor. Z drugiej strony ogrzewanie i wykorzystanie innego rodzaju kwasu służy do dziś do rozjaśniania i eliminacji niepożądanych kolorów.
Onyks w historii
Onyksy były wykorzystywane bardzo chętnie na przestrzeni ostatnich tysięcy lat. W starożytności wykorzystywano je jako podstawy i uchwyty do złotych przedmiotów, jako pieczęcie i jako materiały do inkrustacji. W Egipcie tworzono z nich misy i talizmany. Wśród greków krążyła opowieść, w której Kupidyn obciął paznokcie śpiącej Wenus. Gdy odcięte fragmenty paznokci bogini wpadły do świętej rzeki, opadły na jej dno i przemieniły się w onyksy.
Później wytwarzano z nich rzeźby, koraliki i kamee. Co więcej, posłużyły one jako ozdoby wnętrz, nawet jako tafle zdobiące ściany. W Indiach znajduje się słynny Tron Jahangira wykonany z belgijskiego, czarnego onyksu w XVI wieku. Wykonany został dla cesarza Mogołów Jahangira i obecnie znajduje się w Czerwonym Forcie w Indiach.
Dziś blaty, ściany, zlewy z onyksu nie są zupełną rzadkością, jednakże zdecydowanie nie każdy może sobie na nie pozwolić. Najpopularniejszym wykorzystaniem tegoż minerału jest biżuteria. Nie smuci nas to jednak, gdyż onyksy świetnie nadają się do tworzenia dodatków!
Onyks a mistycyzm
Jak większość kamieni, onyksy przez setki lat wykorzystywane były jako talizmany. Miały chronić i odbijać złe moce, a także redukować pragnienia seksualne. Niektórzy wierzyli, że kamienie te ułatwiają odkrycie tajemnic życia, śmierci i odrodzenia. Mistycy wykorzystywali te czarne kamienie w seansach, jako amulety wzmacniające moc mediów i ułatwiające kontakt z zaświatami.
Obecnie popularne przekonania głoszą, że onyksy wzmacniają siłę, wytrzymałość i samokontrolę osób, które je noszą. Według niektórych minerały te łagodzą stany napięcia emocjonalnego, przeganiają koszmary i ułatwiają zakorzenić się w teraźniejszości. Wśród paranaukowych metod leczniczych, onyksy mają rolę w terapiach problemów kości, zębów i krwi. Osoby zajmujące się ezoteryką wymieniają także padaczkę, jaskrę i rozległe rany jako stany, w których noszenie onyksu może być pomocne.
Onyks w biżuterii i zasady jego pielęgnacji
Onyks doskonale łączy się z wieloma materiałami wykorzystywanymi w biżuterii. Pasuje do kamieni i drewna naturalnego, sznurków, rzemieni, kryształków, drobnych koralików szklanych i masy dodatków metalowych, niezależnie od ich koloru.
Jako półfabrykat do biżuterii, onyks występuje w wielu różnych kształtach koralików od kulek, przez wrzeciona, pastylki aż po nieregularne chipsy. W szlachetniejszych projektach cięty jest w kaboszon, który niekiedy jest fasetowany. Typowo najbardziej eleganckie projekty z onyksu wykorzystują minimalistyczny kształt i małą ilość cięć. Uniwersalność tego półfabrykatu nie wynika tylko z jego różnych kształtów. Onyks może mieć matowe lub błyszczące wykończenie, co stwarza dodatkowe możliwości.
Dbanie o biżuterię z onyksu jest bardzo proste, wystarczy użyć wilgotnej ściereczki. Chemikalia, czy też mydła mogą wnikać w strukturę kamienia poprzez jego pory. Substancje mają możliwość skumulowania w kamieniu, mogą niestety niszczyć jego kompozycję, a także powodować przebarwienia. Dlatego też polecam czyścić kamień wyłącznie przy użyciu wody. Oczywiście warto też unikać sytuacji, w których kamień może ulec zarysowaniu lub obiciu.
Jesteś zadowolona z lektury? Sprawdź co myślisz o tych postach
Dodaj komentarz